Σαρπαντιέ, Γκυστάβ

(Charpentier). Γάλλος συνθέτης (Ντιεζ, Λωραίνη 1860 - Παρίσι 1956). Αφού τελείωσε τη μαθητεία του στο Ωδείο της Λίλλης, ο Σ. πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε σύνθεση με το Μασενέ, τον οποίο διαδέχτηκε στο Ινστιτούτο το 1912, όταν ο δάσκαλος παραιτήθηκε από την έδρα. Με τη Αιδώ, καντάτα για χορωδία και ορχήστρα, κέρδισε το 1887 το «Βραβείο της Ρώμης». Κατά την παραμονή του στη Ρώμη έγραψε τη σουίτα για ορχήστρα Εντυπώσεις από την Ιταλία, που κατοπτρίζει σε ήχους εκφραστικούς και κομψούς ορισμένες ζωηρές αποχρώσεις λαϊκών τόνων. Αξιόλογο είναι ένα συμφωνικό δράμα σε τέσσερα μέρη για σολίστες, χορωδία και ορχήστρα, που έγραψε με βάση το ποίημά του Η ζωή του ποιητή (1892). Αυτή η στενή σύνδεση μουσικής και λογοτεχνίας τον οδήγησε να γράψει για πιάνο (και κάποτε με συνοδεία ορχήστρας) μια σειρά τραγουδιών από τα Άνθη του κακού του Μπωντλαίρ. Αλλά το όνομα του Σ. είναι κυρίως δεμένο με την όπερά του (ή μουσικό ρομάντσο, όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος) Λουίζα, που παρουσιάστηκε στην Opera - Comique του Παρισιού το 1900: το απαλό του ύφος χωρίς ιδιαίτερες επινοήσεις ούτε παραβιάσεις των φωνητικών συνταγών, αλλά καθαρά μελοδραματικό, τον βοήθησε να κερδίσει την πλατιά επιδοκιμασία του κοινού και αποτέλεσε αυθεντική επιτυχία της εποχής. Η Λουίζα, μια Παριζιάνα εργάτρια, ανήκει σε μια κοινωνική τάξη για την οποία το μουσικό θέατρο πολύ σπάνια έδειξε ενδιαφέρον. Ο Σ. ασχολήθηκε επίσης με την ίδρυση και πρακτική οργάνωση ενός ινστιτούτου μόρφωσης και μουσικής καλλιέργειας για τις λιγότερο εύπορες τάξεις, το «Oeuvre di Mimi Pinson», με παράρτημα Ωδείου που έγινε διάσημο.